Manastir Beočin pripada Eparhiji Sremskoj i jedan je od najposećenijih manastira na Fruškoj Gori. Crkva manastira Beočin posvećena je vaznesenju Hristovom.
U manastirskoj crkvi se nalazi čudotvorna ikona Majke Božije i jedno kratko vreme mošti Stefana Prvovenčanog( koje su 1815. godine prenesene iz manastira Fenek a sad se nalaze u Studenici), kao i mošti Svetog Vladike Varnave Nastića, najmlađeg srpskog svetitelja. Tačno vreme nastanka ovog fruškogorskog manastira do sada nije utvrđeno. Prvi put je spomenut u turskom katastarskom popisu iz 1566. godine.
Tu, na Svetoj srpskoj planini, gde protiče Ljuti potok, nadu i utehu od svakodnevice traže mnogi, jer glas o čudotvornoj ikoni Majke Božje Beočinske daleko se čuje. Ona je u ovom zdanju već 500 godina, bila je u grobljanskoj kapeli. U ratu sa Turcima, kapela je porušena tako da je samo ta ikona ostala čitava. Tada je preneta u crkvu i od tada se nalazi na sadašnjem mestu. Pred njom se mole i traže pomoć vernici svih vera i iz svih krajeva Evrope. Uz njene molitve žene koje nisu mogle da rode, ostvarile su se kao majke, pa u ovom manastiru kažu da imaju preko 700 kumčadi, drugi su se izlečili od raznih bolesti, kažu čak i onih najtežih...
S južne strane manastira se nalazi veliki park. Zasadili su ga Francuzi pre 150 godina. Iz Pariza je u Beočin došla grupa baštovana koja je održavala Versajski park. U manastirskom vrtu su izgradili pravu malu kopiju Versajskog parka sa prelepom fontanom i bazenom u sredini. Izgrađene su staze sa niskim zimzelenim rastinjem. Zasađeno je mnogo vrsta retkog cveća, ukrasnog šiblja i retkog drveća. Bilo je tu nekoliko vrsta magnolija, omorika, srebrnih borova i retkih četinara, listopadnog drveća i ukrasnog žbunja koje u ovim krajevima ne raste.
Svakako vredi posetiti ovaj prelepi manastir. Mi ćemo, sigurno je, ići opet.
Нема коментара:
Постави коментар