Stara Moldova se nalazi uz Dunav, u rumunskom delu Đerdapa. Stara Moldava (rum. Moldova Veche) je naselje u gradskoj opštini Nova Moldava (rum. Moldova Noua ). Naselje je značajno po prisutnoj srpskoj nacionalnoj manjini u Rumuniji.
Grad se prvi put pominje 1777. Na karti iz 1723. naselje se zove Pesneak, a 1761. Bosnaak. Po svemu sudeći, postojala su dva naselja (Bošnjačko i Baronsko), koja su spajanjem formirala sadašnje naselje – Moldova Noua. Tek 1808. godine grad se u zemljišnim knjigama pojavljuje kao Neu Moldova (Moldova Noua).
Gornja oblast Dunavske klisure (Gornja Klisura, od Baziaša do Cozle), gde se nalazi Moldova Noua, bila je naseljena od davnina. Najraniji tragovi naseljavanja ljudi potiču iz paleolita i pronađeni su u selu Gornea (com. Sichevita). Oko Moldove Noua i oko većine sela u klisuri, arheolozi su došli do otkrića iz svih drugih perioda antičke ere.
Grad istoričari smatraju jednim od najvažnijih rudarskih gradova u vlasništvu Rimljana. Iz rudnika Moldove Noua rudari su izvlačili zlato, srebro, bakar, gvožđe, olovo.
Zanimljivo je da meštani i danas koriste ime Bosneac – Bosneag, koje potiče od jednog od bošnjačkih rudarskih preduzetnika.
Rudnik je imao problem sa otpadom i gde da ga odlažu. Kako se u blizini Stare Moldave nalazilo nenaseljeno ostrvo zvano Insula, dosetili su se da bi na njemu mogli odlagati jalivinu, tj. otpad iz rudnika, koji su brodovima prebacivali. U jednom ambicioznom momentu, čak su napravili nešto poput mosta od Stare Moldave do ostrva i imali nameru da otpad prebacuju vagonima. Međutim, 1990. godine rudnik je prestao sa radom, a konstrukcija mosta, koja nema ni početak na obali ni kraj na ostrvu, ostala je kao uspomena. Tada se postavilo pitanje šta da se uradi sa zagađenim ostrvom, pokušali su da ga ozelene i uspeli. Ali kako im je trebala potvrda da će se ostrvo obnoviti, doveli su konje na ostrvo. Konji su se odomaćili, time i potvrdili da je obnova ostrva uspešna i sada ih ima preko 200. Jedini stanovnici ostrva, a i turistička atrakcija, te se organizuje obilazak ostrva.
Postoji anegdota o ovom ostrvu i zašto je pripalo Rumuniji. Posle I svetskog rata, počeli su dugački pregovori između Kraljevine Srba Hrvata i Slovenaca i Kraljevine Rumunije oko granice(trajali su 3 godine). Pa su počeli i pregovori oko ženidbe kralja Aleksandra I Karađorđevića sa princezom Marijom. Rumunski kralj Karlo II je tada pitao Aleksandra I Karađorđević: "Zete, šta ćemo sa ostrvom?"
Na to mu je zaljubljeni Aleksandar odgovorio: "Kako je ostrvo izmedju Srbije i Rumunije zeleno kao oči vaše princeze, neka pripadne vašoj državi."
slike preuzete sa interneta:
slikano sa broda:
02.09.2022.
Нема коментара:
Постави коментар