Prva crkva u Čurugu pominje se 1739. godine, a ova današnja Crkva Vaznesenja Gospodnjeg potiče iz 1858. godine, jer je stari hram za vreme Mađarske revolucije 1848. godine razrušen. Hram je izgrađen po projektu vojnog inženjera Jožefa Krafta i imala je samo jedan toranj. Naknadno su podignuta dva niža tornja visine 32 metra koja sa centralnim, visokim 55 metara, čine skladnu celinu. Crkvu je osvetio njegovo preosveštenstvo vladika Platon 1862. godine. Ikonostas koji ima izuzetnu umetničku vrednost i čuruškoj crkvi daje prestižno mesto, delo je čuvenog slikara Đorđa Krstića. Niko od svetaca nije naslikan sa oreolom, a ikona Sv. Stefana Dečanskog smatra se za jednu od najupečatljivijih – kralj je prikazan kao običan čovek koji moli Boga za pomoć. Đorđe Krstić nije bio ikonopisac već akademski slikar tako da ni raspored ikona nije uobičajen. Istorija čuruških zvona je veoma zanimljiva. Godine 1913. naručena su četiri zvona od poznatog livca iz Temišvara, Antona Novotnog. Izlivena su četiri zvona izuzetnog kvaliteta. Prvo i treće zvono su skinuti sa zvonika i predati za ratne svrhe, 1917. godine, po nalogu ratnog ministarstva. Nakon rata su izlivena nova četiri zvona, ali se odmah uočila njihova disharmoničnost, te je pozvan kompozitor Isidor Bajić da oceni kvalitet zvuka i da predlog šta da se učini kako bi se on poboljšao. Tako se došlo do zvona koja se mogu i danas čuti sa čuruškog zvonika. Njih je izlio novosadski majstor Predrag Jovanović i bila su gotova 24. juna 1931. Zvona su se po prvi put oglasila na Cveti 1934. godine. Veliko zvono sa zvukom „kontra G“ na kome je reljef Svetog Đorđa, smatra se najvećim na Balkanu.
Нема коментара:
Постави коментар