Sremski Karlovci su gradsko naselje u opštini Sremski Karlovci, u Južnobačkom okrugu, ali pripadaju geografskoj regiji Srem, čiji naziv stoji i u imenu naselja. Sremski Karlovci se nalaze na desnoj obali reke Dunav, 12 km odNovog Sada i 9 km od Petrovaradina na starom putu prema Beogradu.
Sremski Karlovci su jedino naselje u opštini Sremski Karlovci.
U doba Rimskog carstva na mestu današnjih Karlovaca se nalazilo malo utvrđenje. Grad se prvi put pominje 1308. kao tvrđava pod imenom Karom, podignuta na rimskim temeljima. Karom je 1521. utvrđenje i naselje u Mađarskoj kraljevini, pod vlašću plemićkih porodica Batori i Morović.
Sremski Karlovci su vinogradarski gradić koji je tokom istorije potpadao pod vlast raznih naroda koji su svoj interes nalazili na ovim prostorima, ali to je ovu varoš činilo još bogatijom. Svi narodi koji su se doseljavali, ostavili su neki trag svoje kulture i utkali je u zajedničko kulturno bogatstvo Sremskih Karlovaca.
Kažu da u Sremskim Karlovcima svaka zgrada, kuća i ulica priča neku slavnu priču jer je ovaj grad bio duhovni i kulturni centar Srbije. On je posle Prve velike seobe Srba 1690. godine postao naslednik Pećke patrijaršije. Veliki Patrijaršijski dvor još uvek dominira centralnim gradskim trgom, a pošto je patrijaršija kasnije prebačena u Beograd, ovde je danas središte Sremske mitropolije.
Zbog blizine Austrije kao i zbog posebnog značaja ovog grada za Bečki dvor, pod čijom je upravom bio u vreme Habzburgovaca, Karlovci su bili veoma napredan gradić za to vreme. U njima je osnovana prva srpska gimnazija koja se nalazi u samom centru grada.
Gimnaziju je osnovao mitropolit Stefan Stratimirović 1791. godine uz dopuštenje cara Leopolda Drugog i uz pomoć bogatih Karlovčana koji su svoj novac uložili u prvu srpsku gimnaziju. U njoj su učili mnogi poznati Srbi, među kojima je najpoznatiji pesnik Branko Radičević čija bista stoji ispred škole, a njegove stihove o Karlovcima zna čak i svako karlovačko dete.
U Sremskim Karlovcima je 1734. godine održana prva pozorišna predstava kod Srba.
Otkada je u ovom kraju rimski car Prob zasadio vinovu lozu iz Južne Italije, vinogradarstvo je postalo osnovna grana privrede i zanimanje Karlovčana.
U evropsku istoriju Karlovci su ušli 1699. godine kada je u njima potpisan mir kojim se završio Veliki bečki rat između Austije i Turske. Na tom mestu, sto godina kasnije, karlovački katolici podigli su Kapelu mira koja danas predstavlja i turističku atrakciju.
Na trgu koji danas nosi ime Branka Radičevića podignuta je 1799. godine javna česma kao kruna završetka prvog Karlovačkog vodovoda. Na brdu Stražilovu nalazi grob čuvenog srpskog pesnika, Branka Radičevića, a Frušku goru često nazivaju i srpskom Svetom Gorom, zbog 16 manastira koji se tu nalaze.
Grad ima i svoju legendu koja kaže da će se onaj ko popije vodu sa Česme četiri lava, koja se nalazi u samom centru grada, sigurno vratiti u Karlovce i tu venčati. Venčali se ili ne, onaj ko je jednom bio u Karlovcima, vratiće se ponovo, zaljubljen u sam grad.
Početak stepeništa u Sremskim Karlovcima vodi ka karlovačkom vidikovcu. Zanimljivo je da novi i stari deo stepeništa ukupno broje čak 320 stepenika, a kada ih pređete vidite prelepe Sremske Karlovce iz ptičije perspktive, gotovo kao na dlanu.
Oj, Karlovci, mesto moje drago, kako bi govorio naš poznati pesnik Branko Radičević u jednoj od svojih pesama.
Нема коментара:
Постави коментар