Neštin je naselje u Srbiji u opštini Bačka Palanka, u Južnobačkom okrugu, iako se nalazi na teritoriji Srema. Interesantno je da bi se od Neština otišlo do Bačke Palanke, mora se preći Dunav ali i granica sa Hrvatskom. Dakle, da bi meštani došli do centra opštine moraju proći četiri granična prelaza,nekoliko kilometara kroz Hrvatsku i preko mosta do Bačke Palanke koja je udaljena oko deset kilometara. Autobus saobraća samo do Bačke Palanke, a prema Novom Sadu već godinama nema javnog prevoza.
Još od mlađeg kamenog doba, ovo područje je bilo naseljeno. U pred-rimsko vreme naseljavali su ga keltsko pleme Skordisci, zatim i Rimljani, koji podižu utvrđenje na reci Dunav. To mesto i danas nosi naziv Kuluštra-od latinskog Kastel ili utvrđenje. Velikom seobom naroda u 4. veku prostore Panonske nizije naseljavaju slovenska plemena, a za njima dolaze i Avari. Početkom 9. veka zajedno sa Slovenskim plemenima žive i Ugari, pod čijom državom će se i nalaziti ovo područje.
Neštin se prvi put se spominje 1323. godine. Posle Ugara u 14. veku na kratko je ovo područje ušlo u sastav srednjovekovne srpske države za vreme sremskog kralja Dragutina Nemanjića. Posle ovog perioda ponovo se vraća u sastav Ugarske. Takođe je bio pod vlašću iločkih vlastelina.
Najezdom Osmanlija u 16. veku područje Neština se nalazi pod njihovom vlašću. Tek povlačenjem Turaka, Srbi se naseljavaju u Neštinu. To je i vreme kada se trgovina i poljoprivredna proizvodnja užurbano razvija.
Događaj iz 1750. godine će u velikoj meri promeniti sliku ovog pitomog sremskog mesta. Naime, te godine ikona Presvete Bogorodice, koja je bila u vlasništvu porodice Rašković, Božijim Promislom je počela da toči suze. O ovom čudu bio je i izvešten tadašnji mitropolit karlovački, a što se može videti iz prepiske tadašnjeg lokalnog paroha sa mitropolitom. Čudo točenja suze na ikoni je bio povod za izgradnju novoga hrama u selu. Sa radovima se započelo 1755. godine na mestu stare crkve koja je bila od pruća tzv. pletara.
Godine 1792. reformama austrijske carice Marije-Terzije i Neštin dobija školu, koja je u sastavu pravoslavne crkve, koja neprekidno radi sve do danas.
Mene su opčinili prostrani pašnjaci i voćnjaci ovog lepog mesta.
Нема коментара:
Постави коментар