Saborna crkva Svetog Đorđa je najznačajniji i najveći pravoslavni hram u Novom Sadu i predstavlja glavnu episkopsku crkvu u Bačkoj. Nalazi se u blizini Vladičanskog dvora u ulici Nikole Pašića, u samom centru grada.
Saborna crkva svetog Đorđa, prvi put se pominje 1720. godine kada je bila manji hram koji je ubrzo (1734. godine) zamenjen novim.
Zanimljivo je da postoje saznanja kako je prvi ikonostas za vreme prve obnove od 1815. do 1888. godine, izradio slikar Jovan Kljajić. Nakon Kljajića, rad na ikonostasu je nastavio jedan od najvećih i najpoznatijih srpskih slikara i predstavnik akademskog realizma Paja Jovanović. On je u samoj crkvi verovatno i najviše radio na samim ikonama, oslikao je 33 ikone na ikonostasu i istorijske slike iznad obe pevnice, Krunisanje Stefana Prvovenčanog i Sveti Sava miri zavađenu braću Vukana i Stefana. Dve velike ikone na tronovima i zidna ornamentika takođe su njegovo delo.
Saborna crkva je nepokretno kulturno dobro i spomenik kulture od izuzetno velikog značaja.
U porti crkve nalazi se najstariji sačuvani spomenik Novog Sada - Bogojavljenski krst od ružičastog mermera. Prvo je bio na uglu Magazinskog i Lebarskog sokaka, Zmaj Jovine i Miletićeve ulice - kod nekadašnjeg zdenca Save Vukovića, vrlo dekorativnog bunara na tadašnjoj pijaci. Ovaj krst obnovila je 1867. godine dobrotvorka Marija Trandafil, a odatle je kasnije uklonjen pred Vladičanski dvor. To je bilo 1910. godine, kada je kroz ovu ulicu uvedena tramvajska pruga. U porti Saborne crkve je od 1957. godine.
Pored same Saborne crkve, nalazi se poznata zgrada „Platoneum“ u kojoj su nekada davno bile smeštene brojne institucije tog vremena. U ovoj zgradi bilo je smešteno sedište Srpske Čitaonice, sedište Eparhije Bačke, Matica Srpska i druga muška gimnazija, mada i druge institucije tog vremena. Ova zgrada je izgrađena 1770. godine, a njen vlasnik je od 1861. godine bio Plataon Atanacković.
23.04.2022.
Нема коментара:
Постави коментар