Hotel Borkovac, poseban je i izmešten u istoimenom izletištu na samo 3 kilometra od centra Rume, okružen borovom šumom, pored jezera Borkovac i novog gradskog bazena Borkovac, izgrađenog po najsavremenijim standardima.
Velika uređena šuma-park, klupice sporadično postavljene uz rub šume, tako da su u prirodnoj hladovini, kroz park protiče i Borkovački potok, postavljene su i sprave za vežbanje. Sve to zajedno veoma lepo izgleda, te mu se ne može odoleti, naročito leti kada su velike vrućine.
Uz šumu ima jedan napušten veliki bazen, skroz obrastao ne samo u travu već i u drveće. Šteta, bilo bi idealno da funkciniše.
Na kraju te šume-parkića je veštačko jezero Borkovac, gde se leti neki kupaju, a neki i pecaju.
Ruma se nalazi na raskrsnici svih puteva, na auto-putu Beograd-Zagreb, na 50 kilometara od Beograda, na pola puta između Novog Sada i Šapca, na raskrsnici svih važnih regionalnih, magistralnih i želežničkih puteva u Srbiji.
Grad potiče iz perioda austrougarske carice Marije Terezije, veoma je lep i jednostavan, sa svim potrebnim sadržajima za jednog turistu, prilaznika ili putnika namernika. Danas je više zastupljen vid poslovnog turizma, jer fabrike u radnim zonama Rume niču kao pečurke, pa je stoga sve više predstavnika stranih firmi koji borave ovde.
Čak i samo značenje imena Ruma, do danas nije u potpunosti rasvetljeno. Prema nekim teorijama, najverovatnije je u pitanju reč orijentalnog porekla koja je na ovo područje došla sa Turcima. Međutim, postoje i drugačije teorije po kojima naziv “Ruma” datira još iz ranijih perioda.
Nаselje sа imenom Rumа prvi put se pominje u “Sremskom defteru” iz 1546. godine
Važno je istaći da počeci organizovanog života ljudskih zajednica na široj teritoriji Rume datiraju još iz praistorije. O ovom periodu svedoče i brojna arheološka nalazišta u okolini Rume. Možda najznačajnije među njima jeste lokalitet Gomolava kod sela Hrtkovci u rumskoj opštini. Prvi poznati stanovnici ovih krajeva bili su pripadnici Ilirskih i Keltskih naroda, među kojima Skordisci, Amantini, Breuci.
Na mestu sadašnje Rume 1746. godine, kada baron Marko Pejačević odlučuje da izgradi novo sedište svog vlastelinstva, počelo je da niče novo, urbano naselje, sa širokim i pravim ulicama koje su se sekle pod pravim uglom. Prvi stanovnici ovog novog i modernog naselja bili su Srbi, iz okolnih mesta i sela Rume, ali i Nemci doseljenici iz nemačkih država. Svi stanovnici ovog naselja bili su slobodni ljudi, što je za ono vreme bila naročita privilegija, a bavili su se različitim zanimanjima, od zemljoradnje do trgovine i zanatstva.
Zvaničan status grada Ruma je dobila 1933. godine.
Njeni građani su, u jednom delu svoje istorije, kuće imali u Turskoj a zemlju u Austrougarskoj.
Ruma je, pre svega, vašarski grad, budući da Rumski vašar živi više od 260 godina. Danas se on održava svakog trećeg u mesecu. Doći u ovaj deo Srema, a ne osetiti duh Rumskog vašara, po kom je i prepoznatljiva, prava je šteta. Na njemu se može naći sve - od igle do lokomotive, a na njemu se sjati više ljudi nego što Ruma ima stanovnika. U početku je bilo četiri vašara godišnje, i velika zelena pijaca svake subote. Već posle nekoliko godina, organizovano je šest vašara godišnje, koji su trajali po tri dana i to kada su crkveni praznici i kada se nije radilo u polju a kako bi se ljudi posvetili vašaru. Posle Drugog svetskog rata ustanovljeno je da se Rumski vašar organizuje svakog trećeg u mesecu, tako da sada u jednoj godini imaju 12 vašara.
20.03.2022.
Нема коментара:
Постави коментар