Crkva Snežne Gospe na Tekijama

 Crkva Snežne Gospe na Tekijama je crkva i najveće marijansko svetilište(marijansko svetilište je svetilište posvećeno Blaženoj Devici Mariji) u Srbiji. Arapska reč „tekija“ označava mirno počivalište(mesto fizičkog i mentalnog odmora), obično pored puteva i uvek pored dobre vode. Crkva je rimokatolička.

Prema predanju, na mestu sadašnje crkve nalazila se srednjovekovna hrišćanska bogomolja posvećena Devici Mariji, koju su Turci srušili 1526. godine. Turci su u 16. veku sagradili drvenu džamiju sa minaretom i malu tekiju sa dva derviša po kojoj je dobila ime.

Crkva Snežne Gospe podignuta je u znak velike pobede hrišćanstva nad islamom i velike bitke na Vezircu 5. avgusta 1716. godine, u kraćoj borbi nedaleko od crkvice Bezgrešnog začeća Blažene Device Marije. Uveren da je pobeda nad osvajačem izvojevana zaslugom Device Marije, princ Eugen Savojski poklonio je petrovaradinskoj crkvi Bezgrešnog začeća Blažana Device Marije, ikonu Bogorodice sa detetom - Isusom u naručju, koju je do tada kao svetinju nosio u ratne pohode i pred njom se molio za pomoć sa neba za svoju vojsku. Zbog svoje čudotvornosti, ova je ikona s vremenom postala predmetom izuzetnog poštovanja, a praznik Snežne Gospe - danom najvećeg hodočašća u ovo marijansko svetilište u Petrovaradinu kako od strane katolika, tako i pravoslavaca i ostalih hrišćana među kojima je ovo svetilište veoma poštovano. 

Gospi se obično moli za zdravlje, za srećan porod, za sreću obitelji i tako dalje i za samo fizičko zdravlje i duhovno. Postoje svedočanstva u samoj crkvi, kod izlaznih vrata, gde su ljudi ostavljali spomen na ozdravljenje, kao zahvalu Gospi.

Sadašnja crkva (u neogotskom stilu, sa dva tornja i tri zvona u jednom) sagrađena je 1881. godine.

Na zadnje kube je postavljen krst i polumesec kao znak da bogomolja pripada dvema religijama. Polumesec je položen ispod krsta, kao simbol pobede hrišćanstva nad islamom avgusta 1716.

Prema jednoj priči, noć pred bitku bila je toliko jaka oluja, da je čak i sneg pao, što je stvorilo paniku u turskim redovima. Međutim, meteorološka istraživanja kazuju da ipak nije bilo reči o snegu, iako su vremenske prilike te godine bile vrlo nepovoljne. Leta su 1715. i 1716. bila izuzetno hladna, zime oštre, pa su mnogi iz severnih krajeva bežali na jug. Moguće je da je Turcima inje ličilo na sneg.

Spomen na ovu veličanstvenu pobedu čuvaju nazivi predela na kojima se bitka vodila. To su Alibegovac, Tatarsko brdo, Puckaroš, Zanoš, Karagač i Trandžament. 

28.11.2021.