Ležimir

 Ležimir je selo koje se nalazi u severnom delu opštine Sremska Mitrovica, okruženo sa svih strana brdima. Ime sela Lecemer – Lecimer je slovenskog porekla i prvi put se pominje u papskim zapisima 1389. godine. O postanku sela i o imenu Ležimir ima ovo narodno predanje: Tri brata Vozari, od kojih su potomci današinji Vozarovići, doselili su ovamo sve, a ovde, gde je današnje selo, bila je šuma, u koju su begali i sklanali se od Turaka, jer tu “leži mir”.

Seoska crkva je podignuta 1764. god., a iste su godine i školu osnovali, koja je bila malena i tesna; postojala je do god. 1872.
Na podruju Ležimira pronađeni su i ostaci života počev od praistorije.
Tokom srednjeg veka Ležimir je bio malo kmetsko selo sa crkvom, iznad koga je utvrđenje štitilo važan put od slobodnog kraljevskog grada Svetog Dimitrija (nekada Sirmijum) do Dunava.
Selo je bilo poznato po proizvodnji kreča. Meštani su aktivno učestvovali u NOB-u. Bilo je 166 boraca od kojih je 74 poginulo. U fašističkom teroru stradalo je 255 žrtava.
Spomenik NOB-u u Ležimiru podignut je na uzvišenju na izlasku iz sela prema Fruškoj gori.
Spomenički kompleks se sastoji od spomen ploče sa imenima postradalih žitelja Ležimira tokom Drugog svetskog rata i skulpture muškarca i deteta na uzvišenju do koje se dolazi uređenim stepeništem.
Spomen ploča je postavljena na zidu od kamenih kvadera, dok je skulptura, rad vajara Pavla Radovanovića (1923—1981), urađena u bronzi. Autor komleksa je arhitekta i vajar Svetislav Ličina.
Poznati stanovnik ovog sela, Gligorije Vozarović (rođen 1790. godine a umro januara 1848. godine u Beogradu) zapamćen je u istoriji kao prvi srpski knjižar i izdavač, ali kuća u kojoj je rođen, u Ležimiru, iako je imala status spomenika kulture, srušena je i nigde u mestu nema oznaka da je baš tu rođen. Otvorio je prvu knjižaru u Srbiji i odštampao prvu knjigu na ovim prostorima. I to je tek deo njegovih zasluga. Malo ko zna da je Miloš Obrenović lično izabrao Vozarovića da ukoriči i poveže Sretenjski ustav.
Ležimir je poznat i po Hotelu Ležimir koji je izgrađen 60-ih godina, a najpre je poslovao u okviru tadašnjeg PIK Sirmiuma. Kasnije je pripao preduzeću "Park" iz Sremske Mitrovice.
Svoje zlatno doba doživeo je 70-ih godina, posle čega je krenulo njegovo propadanje, a 90-ih je bio dom izbeglica iz bivše Jugoslavije.
Razlog dugogodišnjeg propadanja bili su nerešeni imovinsko-pravni odnosi.
Posle dugo vremena propadanja i neizvesnosti, hotel Ležimir prodat je, a gradska vlast Sremske Mitrovice je prilikom formiranja oglasa striktno navela da prostor zajedno sa objektom, koji će biti stavljen na licitaciju i na prodaju, mora biti izgrađen ili rekontruisan i opredeljen isključivo za svrhe ugostiteljstva, turizma i sporta i rekreacije. Nikakvi drugi sadržaji ne smeju biti. Za sada se još ništa ne radi na ovom objektu, ali nadamo se da će obećanje biti održano.

11.11.2022.